Samedi Détente é o título dun popular programa de radio que Dorothée Munyaneza escoitaba en Ruanda cando era nena, antes de que o xenocidio devastara o país. As pantasmas que o habitan desde entón reclamaron o dereito para manifestarse. Pero, como é posible dicir que o exterminio de 800.000 persoas completouse en só 100 días? Como pode a dor dun neno, fronte á violencia cega, dialogar coa ollada da muller que lembra desde un refuxio seguro? Que palabras se poden empregar desde a condición de ser testemuñas oculares?
Nunha obra poética, capaz de mesturar a investigación acústica, a narración e a presenza corporal, Munyaneza pasa por unha historia, a súa, que non pode conter -excepto á conta de enfocala- perseguindo os rastros da súa memoria situada no espazo e o tempo.